DLA wiekszosci nastolatkw dorastajacych w Southampton najwiekszym zmartwieniem sa zazwyczaj zadania domowe, kieszonkowe czy nadazanie za najnowszymi trendami.

Jednakze dla nowo przybylej grupy mlodziezy, jezyk i kultura tego miasta sa calkiem obce.

Tysiace Polakw zwabionych wizja lepszej pracy przybywa do miasta aby zalozyc tu swoje nowe domy. Z kazdym dniem liczba nowych osiedlencow wzrasta.

Wraz z nowo przybylymi pracownikami przybywaja ich dzieci, ktre idac do miejscowych szkl staraja sie odnalezc swoje miejsce w obcym miescie.

Oto jak odczuli porzucenie dotychczasowego zycia i rozpoczecie nowego w Southampton 15-letni Tomasz Dyl i Dominik Mors.


For many young teenagers growing up in Southampton, their most pressing concerns are homework, pocket money and keeping up with the latest trends.

However, today a new group of youngsters are arriving in the city, where the language and culture are both alien concepts to them.

Better work prospects are wooing thousands of Polish people to set up home in Southampton, with numbers continuing to swell.

Accompanying the workers are their children who are being enrolled into local schools and trying to find their feet as they settle into a foreign city.

A unique glimpse into the experience of leaving their old lives behind for a new start in Southampton, is offered here through the eyes of 15-year-olds Tomasz Dyl and Dominik Mors.


My Life by Domink Mors aged 15 I CAME to England six years ago when I was ten-years-old due to the lack of work and the living conditions in Poland.

I joined Springhill Catholic Primary School in Year Five, not knowing anyone there. I quickly got to know lots of people when I started speaking English quite well in Year Six.

Now I go to St George's Catholic School for Boys and I really like it there because of the high standard of education and the quality of teachers we have got at the moment.

In Poland I lived in Krakow which is located in the south of Poland with my parents and my brother.

Most of my family members live abroad in Canada, Germany and America, which is not good because I don't get to see them as much as I would like, unless it is a big occasion such as a baptism, holy communion or confirmation.

Life in Poland is very acrimonious because most of the people don't have good jobs and get paid roughly about £100 a month.

So Polish people would rather go abroad and earn more money as a cleaner, and then earn £100 a week in an office.

In Poland I lived in an apartment building with two bedrooms, a living room, kitchen and a toilet.

I felt really sad when I was leaving Poland because it is the country that I grew up in with my family and friends, and I had to leave them for a country that I knew nothing about.

I go to Poland at least twice a year usually in the summer holidays, and for Christmas to see my grandma because she is ill quite often and requires looking after.

The last time I went to Poland was by car for Christmas.

It was really cold with the temperature reaching up to 32 degrees Celsius but it was really enjoyable seeing the snow because there is a really small amount of snowfall in Southampton.

However, the temperatures in the summer are quite equal to England.

My mum was a primary school teacher in Poland and my dad had all the schools in his county under his control. But the two jobs combined didn't match the standards of a middle-class person in England.

Every time I go to Poland I feel really upset when I see all my best friends sometimes not even have enough money for a school dinner.

Most young people in Poland feel like they have got no future and are leaving to lead a healthier and better life.


MOJE ZYCIE wedlug Dominika Morsa lat 15
PRZYJECHALEM do Anglii szesc lat temu, kiedy mialem dziesiec lat, ze wzgledu na bezrobocie i warunki zyciowe w Polsce.

Dolaczylem do szkoly Springhill Catholic Primary School, rocznika piatego, nie znajac praktycznie nikogo. Rok pzniej, kiedy zaczalem mwic lepiej po angielsku, zaczalem poznawac mnstwo nowych ludzi.

Teraz uczeszczam do St George's Catholic School dla chlopcw. Bardzo podoba mi sie szkola z powodu bardzo wysokiego poziomu nauczania i swietnej kadry nauczycielskiej, ktra teraz mamy.

W Polsce mieszkalem w Krakowie, na poludniu Polski, razem z rodzicami i bratem.

Wiekszosc mojej rodziny mieszka za granica, w Kanadzie, Niemczech i Ameryce. Uwazam, ze nie jest to dobre, poniewaz oprcz bardzo waznych okazji takich jak chrzest, pierwsza komunia, czy bierzmowanie, nie mam okazji ich widywac tak czesto jakbym chcial.

Zycie w Polsce jest bardzo ciezkie poniewaz wiekszosc ludzi nie ma dobrej pracy, albo zarabiaja okolo 100 funtw na miesiac.

Dlatego Polacy wola wyjechac za granice zeby zarobic wiecej pieniedzy sprzatajac, a pzniej zarobic 100 funtw tygodniowo pracujac w biurze.

W Polsce mieszkalem w mieszkaniu trzy pokojowym, z kuchnia i lazienka.

Bardzo mi bylo zal wyjezdzac z Polski, z kraju w ktrym dorastalem razem z rodzina i przyjacilmi, ktrych potem musialem zostawic dla kraju, o ktrym w ogle nic nie wiedzialem.

Jezdze do Polski co najmniej dwa razy w roku, zwykle w lato w czasie wakacji i w swieta Bozego Narodzenia, zeby zobaczyc sie z babcia, ktra czesto jest bardzo chora i trzeba sie nia opiekowac.

Ostatni raz pojechalem do Polski samochodem na swieta Bozego Narodzenia.

Bylo bardzo zimno, temperatura siegala -32 stopni Cejsjusza ale i tak bylo fajnie zobaczyc znowu snieg, ktry w Southampton prawie w ogle nie pada.

Temperatury w lato sa z drugiej strony prawie takie same jak w Polsce.

Moja mama byla w Polsce nauczycielka w szkole podstawowej, a mj tata nadzorowal wszystkie szkoly w gminie. Pomimo to standard naszego zycia nie dorwnywal standardowi zycia klasy sredniej w Anglii.

Za kazdym razem gdy jestem w Polsce martwi mnie to, ze niektrzy moi koledzy nie maja wystarczajaco pieniedzy zeby kupic sobie obiad w szkole.

Wiekszosc mlodych ludzi w Polsce czuje, ze nie ma dla nich przyszlosci w kraju i dlatego wyjezdzaja w poszukiwaniu lepszego zycia za granica.


My Life by Tomasz Cyl aged 15
My English' life started on October 17, 2004. When I moved to Southampton I was 13 years old.

I started in Year Nine at St George Catholic School for Boys in Swaythling and I am now studying for my GCSEs. I also attend a Polish school on Saturdays.

In my family there are five people my parents Halina and Waldemar, my sister Olga and my brother Wojciech, but he died in 2004, and me.

Olga came to Southampton with her boyfriend Rafal.

My parents and me have lived on Gordon Avenue in Portswood from the beginning, and my sister and Rafal live in Portswood too.

My parents work at the World Flowers company in Hook. It sells flowers to big stores, like Tesco and Sainsbury's.

Flowers always come from Kenya and sometimes from Spain. Many Polish people work in this company and others from different countries.

My sister is a receptionist at the Travelodge Hotel at Stoney Cross in the New Forest. Rafal is a chef at the Little Chef restaurant at Stoney Cross.

All our family is happy about moving to England. My dad, sister and Rafal lived in Southampton before my mum and I came.

Always living in a different country is hard at the beginning, because usually people don't speak many languages.

For my family and me it is really hard because I never studied English before.

I started learning the language at St George's and I spend a long time after school reading and learning from books, which is a good method to learn others languages. I also watch the news and programmes on the television.

Now I have lived here for one and a half years, I guess my English is not really that good but I can speak with people in school time or after.

I am a person who can speak only in two languages but some people can speak in three or more. I know one person who can speak in nine languages.

The life in England is different from the Polish one, but I like that.

I think in English' life there is more happening. Each day in Poland it is similar, you always have to study what you have learnt in class that day because you might be tested on it the next day. That does not happen every day but one or two times a week.

And I have got more chance to fulfil my dreams here.

My entire life I have thought about spending one day in a newspaper office because in the future I would like to be a journalist and that has happened now, after I did a week's work experience at the Daily Echo as a reporter!

My motto in life is from zero to hero'. I chose this sentence for my motto because when I came to Southampton I started my life from zero and in my future I will be a hero. Maybe not!

Also in the last month I won a laptop in a competition run by Dell. But the laptop is not the first prize I have won, I have also won prizes like a bike, mobiles and concert tickets.

In Poland I lived in Czestochowa City, which is located in the south of Poland. The city is not really big but about 50,000 people live there.

Every year about 30,000 pilgrims go to Czestochowa to see a famous church called Jasna Gora.

Always when I am in Poland I spend a long time with my friends and family.

When I was in Poland in February I didn't have time to visit all my friends and all of my big family so in the summer I am going again, and this time for a long time two months.

I think it's will be enough time to visit everyone and to go a short holiday somewhere in Poland. I love mountains, so maybe I will holiday in the mountains!


Moje zycie wedlug Tomasza Dyla lat 15
Moje "angielskie" zycie zaczelo sie w pazdzierniku 2004 roku, kiedy przyjechalem do Southampton w wieku 13 lat.

Zaczalem od rocznika dziewiatego w szkole dla chlopcw St George Catholic School w Swaythling, a obecnie przygotowuje sie do egzaminw GCSEs. Rwniez w soboty uczeszczam do polskiej szkoly.

Moja rodzina liczy piecioro osb - moi rodzice Halina i Waldemar, moja siostra Olga i mj brat Wojciech, ktry zmarl w 2004 roku, i ja.

Olga przyjechala do Southampton ze swoim chlopakiem Rafalem.

Moi rodzice i ja mieszkalismy na Gordon Avenue na Portswood od momentu przyjazdu do miasta. Siostra i Rafal rwniez mieszkaja na Portswood.

Moi rodzice pracuja w firmie World Flowers w Hook. Firma zajmuje sie sprzedaza kwiatw do wiekszych sklepw takich jak Tesco i Sainsbury's.

Kwiaty zawsze pochodza z Kenii, czasem z Hiszpanii. Wielu Polakw pracuje w tej firmie, pozostali pochodza z innych krajw.

Moja siostra jest recepcjonistka w Travelodge Hotel w Stoney Cross w New Forest. Rafal jest szefem kuchni w restauracji the Little Chef w Stoney Cross.

Cala nasza rodzina cieszy sie z przyjazdu do Anglii. Mj tata, siostra i Rafal mieszkali w Southampton przed moim i mamy przyjazdem.

Zycie w nowym kraju jest zawsze trudne na poczatku, poniewaz ludzie nie mwia w wielu jezykach.

Dla mnie i mojej rodziny jest to szczeglnie trudne, ze wzgledu na to, ze nigdy nie uczylem sie angielskiego.

Zaczalem nauke jezyka w szkole St George's. Po szkole spedzalem dlugie godziny na czytaniu i uczeniu sie z ksiazek, co jest bardzo dobra metoda na nauke jezyka. Oprcz tego ogladam wiadomosci i inne programy w telewizji.

Teraz, odkad mieszkam w Southampton od pltora roku, mj angielski jeszcze nie jest az tak dobry, ale moge rozmawiac z ludzmi w szkole i poza szkola.

Znam tylko dwa jezyki, a sa osoby, ktre mwia w trzech jezykach lub wiecej. Znam jedna osobe, ktra potrafi mwic w dziewieciu jezykach.

Zycie w Anglii rzni sie od polskiego, ale i tak je lubie.

Mysle, ze "angielskie" zycie jest bardziej nieprzewidywalne. Kazdy dzien w Polsce jest taki sam, musisz sie zawsze uczyc tego co bylo na lekcji w danym dniu, bo na nastepny dzien moze byc z tego klaswka. To nie zdarza sie tutaj codziennie, tylko raz lub dwa razy w tygodniu.

Mam wieksze szanse na spelnienie swoich marzen tutaj.

Przez cale zycie myslalem o tym zeby spedzic conajmniej jeden dzien w redakcji jakiejs gazety, poniewaz w przyszlosci chcialbym zostac reporterem. Teraz moje marzenie sie spelnilo po tym, jak na jeden dzien zostalem reporterem gazety Daily Echo!

Moje motto zyciowe to "od zera do bohatera". Wybralem to motto, poniewaz jak przyjechalem do Southampton zaczalem swoje zycie od zera, a w przyszlosci bede bohaterem. A moze nie!

W zeszlym miesiacu wygralem laptopa w konkursie Dell'a. Laptop nie byl pierwsza nagroda ktra wygralem. Kiedys wygralem jeszcze rower, komrke i bilety na koncert.

W Polsce mieszkalem w Czestochowie, na poludniu Polski. Miasto nie jest za duze, ma okolo 50.000 mieszkancw.

Kazdego roku, okolo 30.000 pielgrzymw wybiera sie do Czestochowy, zeby zobaczyc slynny koscil na Jasnej Grze.

Gdy jestem w Polsce, zawsze spedzam duzo czasu z moimi przyjacilmi i rodzina.

Ostatnio, kiedy bylem w lutym w Polsce, nie mialem czasu zobaczyc sie ze wszystkimi znajomymi i cala liczna rodzina, dlatego w lato jade znowu, tym razem na dluzej - dwa miesiace.

Mysle, ze bedzie wystarczajaco czasu by odwiedzic wszytskich i pojechac na krtkie wakacje gdzies w PoIske. Kocham gry, wiec moze spedze tam wakacje w tym roku!